مردم دنیا در کار دنیا دو گونه‏اند : آن که براى دنیا کار کرد و دنیا او را از آخرتش بازداشت ، بر بازمانده‏اش از درویشى ترسان است و خود از دنیا بر خویشتن در امان . پس زندگانى خود را در سود دیگرى دربازد . و آن که در دنیا براى پس از دنیا کار کند ، پس بى آنکه کار کند بهره وى را از دنیا بسوى او تازد ، و هر دو نصیب را فراهم کرده و هر دو جهان را به دست آورده ، چنین کس را نزد خدا آبروست و هر چه از خدا خواهد از آن اوست . [نهج البلاغه]
 
شنبه 91 اردیبهشت 2 , ساعت 4:34 عصر

یاربّ الفاطمه، بحق الفاطمه، اشف صدرالفاطمه، بظهور الاحجه
یا زهرا س
بریز آب روان اسماء، ولی آهسته آهسته
                                          به جسم اطهر زهرا، ولی آهسته آهسته
    ببین بشکسته پهلویش، سیه گردیده بازویش
                                             بریز آب روان رویش، ولی آهسته آهسته
      بود خون جاری ای اسماء،هنوز از سینه زهرا
                                                بنالم زین مصیبتها، ولی آهسته آهسته
        حسن ای نور چشمانم حسین ای راحت جانم
                                                    بیایید ای عزیزانم، ولی آهسته آهسته
          همه خواب و علی بیدار  سرش بنهاده بر دیوار
                                                     بگرید با دل خونبار، ولی آهسته آهسته
             روم شبها سراغ او به قبر بی چراغ او
                                                       بگریم  از  فراق  او ، ولی آهسته آهسته



لیست کل یادداشت های این وبلاگ